Ik kan me voorstellen dat visueel actieve psychedelica (paddo's, mescaline etc) meest selectief zijn in opwekken van misselijkheid.
Verfijning is wel op zijn plaats, aangezien lsa en 5-meo-dmt niet erg visueel actief zijn tov bv paddo's en mescaline, maar wel zware bodyload en misselijkheid veroorzaken. Wellicht speelt het aantal zintuigen dat onderling wisselwerkt een rol, of misschien beter gezegd de mate waarin de zintuigen wisselwerken. Naarmate meer zintuigen actief zijn, als de mate van wisselwerking groter is, kun je verwachten dat zintuig bewegingen meer absoluut kunnen worden. Absolute ervaring kenmerkt zich in het algemeen door een zekere fixatie van ervaring... tegenovergestelde bewegingen tussen de zintuigen onderling waardoor netto activiteit van beweging (van ervaring) daalt. Ervaring is dan convergent. 5-meo-dmt kan je een toestand van fundamentele stilte of leegte brengen ('the void'). lsa, dwz lsa zaden, brengen in het algemeen ook een toestand van stilte en leegte te weeg, maar anders dan 5-meo. De lsa leegte kan je in een soort transcendentale slaap laten vallen.
De relatief grote bodyload en misselijkheid van harmine/harmaline laat zich hiermee alleen niet direct verklaren. 5-meo-dmt is meer extreem in het opwekken van absolute ervaringen en dus zou je voor de harmala's dan minder misselijkheid/bodyload verwachten. Dit is niet het geval. Misschien worden bewegingsfluctuaties in die absolute regio's relatief gezien sterker, zodat kleine fluctuaties al gepaard gaan met grotere mate van onzekerheid. Je zou de naderende zintuiglijke configuraties dan kunnen zien als instabiel van aard. Grotere instabiliteit gaat zo gepaard met grotere fluctuaties. Wellicht kun je dergelijke instabiliteit op verschillende niveaus van zintuiglijke wisselwerking verwachten. 5-meo is extreem naar de bovengrens, de harmala's zullen meer richting centrum liggen, lager op de schaal van absolute ervaring (maar nog steeds absolute ervaring).
Het is overigens opvallend hoe de werking van harmaline continue polariseert tussen slaap-achtige toestanden met de ogen dicht en waak-achtige toestanden met de ogen open. Van het ene moment ben je wakker, het andere moment in slaap. Je zou het misschien kunnen opvatten als een proces van continue opeenvolgende optimalisaties/minimalisaties die plaats vinden gedurende en die slaap en die waakfase, van en richting stabiliteit/instabiliteit.
al snel na inname in gang gezet wordt. Bepaalde zintuigelijke structuren zullen in beweging moeten komen en breken met hun gehandhaafde omgeving, terwijl andere zintuigelijke structuren onderling zullen moeten gaan wisselwerken en synchroniseren tot nieuwe zintuig stromen.
