Ik ben het met je eens dat experimenten met een n=1 waarbij de proefleider ook proefpersoon is een lage validiteit hebben, maar dat betekent niet dat ze zinloos zijn. Sasha Shulgin probeerde niet voor niets zijn psychedelische ontdekkingen eerst op zichzelf uit. In feite is dit zelf waar het veel psychonauten om te doen is, alleen de meeste zullen hun ervaringen alleen subjectief en niet objectief benaderen.
...
Wat betreft m'n vorige reactie:
Met name het onderdeel aandacht lijkt me relatief makkelijk te bestuderen, stream het opus van bepaalde klassieke orkesten en luister bepaalde stukken nuchter en noteer per blok van 1 minuut hoeveel instrumenten je selectief kan horen. Luister bepaalde ondere stukken voor het eerst onder invloed en noteer hetzelfde.
Luister dan vervolgens de stukken die je nuchter hebt gehoord terug en kijk of je onder invloed meer instrumenten kan horen en vice versa voor de stukken die je voor het eerst onder invloed hoorde.
De vraag is natuurlijk wel of je het waardevol vindt om hier een gedeelte van je trip aan te besteden 
Ik ben een voorstander van harde wetenschap. Ik snap dat een dergelijk onderzoek leerzame dingen kan opleveren maar als we de wetenschappelijke loep erop zetten zullen deze in grote mate insignificant kunnen zijn. Net zoals drugs ons kunnen laten denken dat we iets geweldigs bedacht hebben of door zien. Dit soort insteken zijn een goed begin voor een idee dat verdere empirische uitwerking kan vereisten en inspiratie kan zijn voor nieuwe wegen om te bewandelen. Echter blijft de realiteit dat wij als mens niet objectief kunnen zijn, vooral als jezelf gaat testen word deze ervaring door jouw "bril" gekleurd voeg daarbij drugs toe en dat beeld word nog sterker vertekend.
Ook het voorbeeld van Shulgin en Hoffman zijn ondertekend door hun subjectieve kleuring van de effecten van drugs. We kunnen zeggen dat deze effecten in bepaalde classificaties liggen of hoe deze ongeveer ervaren worden en uit zien aan de hand van verhalen en beschrijvingen. Maar objectief meten van jezelf of in iemand anders zijn perceptie verplaatsen is momenteel nog onmogelijk. Daarnaast kun je als je heel kritisch wilt zijn de vraag stellen in hoeverre het lezen over de effecten van deze verhalen ook jouw trip "primen" om soortgelijke ervaringen te beleven.
Daarnaast is de huidige staat van wetenschap mijlen ver van de bemerkte middelen uit het verleden. Wil je iets hard maken dan zal 1 enkele studie met extreme controle condities vaak nog niet voldoende zijn. Binnen de wetenschap vinden ook zulke vertekening plaats door bijvoorbeeld publication biases (alleen positieve resultaten worden gepubliceerd).
Correct me if I'm wrong maar de enige manier om objectief te meten zullen zijn door ten eerste de volledige werking van ons lichaam en hersenen te kennen, deze individueel afgesteld op de persoon zijn baseline en dan bijvoorbeeld aan de hand van single cell recording, fMRI, PET scan, EEG's etc. de metingen moeten uitvoeren.
Het onderzoek dat je voorstelt is op zich best leuk, echter zou herhaaldelijke meeting hierbij weer van belang zijn (floor effect, ceiling effect, regression toward the mean), omgevingssituatie die constant gehouden moeten word, interne staat en stemming dienen hetzelfde te zijn, proces van leren kan optreden als men soortgelijke muziek gebruikt, de partijen die je onder invloed en nuchter luistert dienen in hoge mate overeen te komen, als het dezelfde nummers zijn dan heb je al een mogelijke kans dat andere factoren die beoordeling beïnvloeden... en zo is nog wel even door te gaan.
Helaas is een degelijk wetenschap experiment extreem moeilijk om uit te voeren. Maar ik ben absoluut een voorstander van mensen die het een poging willen geven. Zolang de discussie/conclusie maar onderlijnt wat de potentiële problemen met de studie zijn. (Naast eigen beoordeeling van de methodiek en analyse van dergelijke paper)
"If you always do what you always did, you will always get what you always got." -- Albert Einstein
En inderdaad die titel is beter geformuleerd. Ik ben het wel met je eens dat de exacte mechanisme erachter waarschijnlijk niet bekend zullen zijn. De hersenen zitten natuurlijk erg complex in elkaar en die audio kanalen laten zich natuurlijk niet zo makkelijk isoleren en 'doormeten'. 
