5 replies to this topic

[Caduceus Mercurius]

Dit topic gaat over drugsbeleid op basis van meritocratische principes en dialectische regering. Heeft het nut om binnen het huidige democratische systeem te pleiten voor harm reduction en voortzetting van psychedelisch onderzoek, of moeten we eerst zorgen dat politieke posities voor de verandering eens bekleed worden door intelligente, rationele psychonauten?

In dit topic graag alleen reageren op de politieke standpunten ten aanzien van drugsbeleid. Suggesties voor implementatie of verbetering zijn welkom.

Voor een bespreking van de filosofische, wetenschappelijke, historische, wiskundige en psychologische achtergrond van deze gedachtes, of de auteurs, kun je reageren in het volgende topic, in het Filosofie forum:

www.dhpforum.nl/rondetafelbeleid

OK, here we go...

Meritocratisch drugsbeleid

Meritocratie is niet dogmatisch. Het heeft ten doel een kernbenadering te gebruiken die vergelijkbaar is met de wetenschappelijke methode, ofwel hypotheses worden voorgesteld en dan uitgeprobeerd. Als ze succesvol blijken worden ze behouden en verfijnd om ze nog beter te maken; als ze falen dan worden ze verworpen en wordt iets anders uitgeprobeerd. Dit is een op bewijs gebaseerde benadering, in plaats van een "morele" benadering. Zo zijn er vele moralisten die elke poging om drugs te legaliseren hekelen.

De meritocratische benadering zou de aandacht richten op het belangrijkste bewijs dat op dit gebied verzameld is. Tussen 1919 en 1933 voerde Amerika het "Nobele Experiment" uit, beter bekend als de Drooglegging, op aandringen van de moralistische matigingsbeweging. Amerika maakte de verkoop van 's werelds meest gebruikte drug – alcohol – illegaal. Het resultaat was een ramp. Het leidde tot drinkhollen en "speakeasies", criminaliseerde vele gewone burgers en het gaf de maffia en andere gangsters een geweldige boost. De Drooglegging faalde toen en faalt vandaag de dag waar het op andere drugs aankomt. We kunnen niet toestaan dat moralisten hun bekrompen visie aan alle andere mensen opdringen.

Drugs moeten worden gelegaliseerd, zodat ze vervaardigd kunnen worden door bedrijven die garant staan voor de juiste kwaliteit, zuiverheid en consistentie van het product – in tegenstelling tot de huidige puinhoop waar niemand zeker weet wat hij binnenkrijgt als hij illegale drugs gebruikt. Gangsters zouden geen bron van inkomsten meer hebben, de "ondergrondse" illegale economie zou ondermijnd worden, en over de drugs zelf zou belasting geheven worden, net als bij alcohol en sigaretten, voor het welzijn van de belastingbetalers. Zou de legalisatie van drugs 10 jaar later voor ernstige problemen hebben gezorgd, dan zou het beleid verworpen worden en iets anders uitgeprobeerd worden. Waar het om gaat is dat bewijs – niet moralisten – gebruikt moet worden om over het juiste beleid te beslissen.

Wat we hier hebben gepresenteerd zijn slechts suggesties en hypothesen. We vinden het prima als mensen erover willen debatteren, ze in twijfel trekken, of verfijningen en verbeteringen voorstellen. Dat is hoe een goede regering zou moeten functioneren, niet een bevoorrechte elite in Washington (of Den Haag) die tegen iedereen predikt over "goed" en "verkeerd". We weten al wat ze goed vinden – alles dat meer geld hun portemonnee in sluist; en "verkeerd" – alles dat hun dominantie ondermijnt.

***

We hebben geen partijleiders nodig of verhitte debatten. Het enige dat we nodig hebben zijn hypotheses, experimenten en bewijs.

Neem bijvoorbeeld het drugsbeleid. Amerika heeft vijftig staten: vijftig mogelijkheden om een nieuwe benadering van drugsregulatie uit te proberen. Zo kun je in al die verschillende staten de zero-tolerance benaderingen uitproberen, decriminalisatie, complete legalisatie etc. Aan het einde van een periode van tien jaar kan het land kijken naar het resultaat van de verschillende benaderingen, en bepalen welke het beste heeft gewerkt. Dat wordt dan "het beste beleid" dat in heel het land kan worden toegepast. Kijk eens hoe eenvoudig het werkt. Emotionele debatten zijn nergens voor nodig, noch gemoraliseer, noch religieuze meningen. Het enige waar behoefte aan is zijn de onderzoeksresultaten.

***

Bron: www.rondetafelbeleid.nl/

***

En vanaf hier in het Engels:

Scientific Method versus Moralising

The "Drugs War" has been going on for decades and shows no sign of being won. What's the point of this war? Is it all because some strident moralizers say that drugs are "wrong"? Well, their moralizing stance certainly hasn't accomplished any victory over drugs. Isn't it time to try non-moralizing tactics? Isn't it time to apply the scientific method, the most successful method in human history? Isn't it time to legalize drugs and collect evidence as to whether that leads to better or worse outcomes than at present? In fact, isn't it time to apply the scientific method to all aspects of the State and to eliminate moralizing entirely?

Let's make everything evidence based. Policies can be adopted, abandoned or amended not because they're morally "right" or "wrong" but because they are evidentially successful or unsuccessful.

Who are the moralizers? - the priest caste and the political preachers. Who needs these people? They have troubled the world long enough. Let them be gone. Let evidence and method replace these clowns.

***

Fasting, meditation, drugs, extreme exertion, extreme isolation, extreme pain, extreme tiredness, extreme prayer - they are all designed to bring us to a state where we can break free of the grip of our consciousness in order to release our unconscious. That is no accident. Consciousness is a restriction, a barrier, an obstacle. It holds us back from becoming who we truly are, from attaining gnosis. Its evolutionary purpose is to help us navigate the material world, not the spiritual one.

Consciousness lends itself to materialism, scientism, consumerism and the pursuit of the petty comforts and joys that we see all around us. It's strongly connected with the Jungian categories of extraverted sensing, thinking, feeling and intuition, while the unconscious is mostly concerned with introverted intuition, thinking, feeling and sensing.

***

Our world should in fact be run according to PSS - "Psychology, Sociology and Science". Philosophy is essential to establishing the constitution and defining the goals of society. However, once that is done, it is psychology, sociology and science that will deliver the practical management of society to achieve those aims. Politics will be rendered obsolete. Politicians will be replaced by psychologists, sociologists and scientists. The scientific method will replace political posturing and moralising. We will live in an evidence-based society where policies that lead to good outcomes will be preserved and those that lead to bad outcomes will be abandoned. Drugs, for example, will be legalised and then the evidence will be collected over a number of years to see if the world is better or worse as a result. The opinions and morals of those opposed to drugs will be neither here nor there. All that will matter are facts and evidence. Everything else is hot air and bullshit. As for economics, it will be completely subordinated to the constitution. Only economic systems compatible with the aims of society will be tolerated. So, if society is striving to maximise merit, any economic system that promotes privilege (such as contemporary capitalism) will become illegal. The world will be run on an entirely rational and transparent basis. No one will be in any doubt about the goals and direction of society.

[dreamer]

Hoe denk je dat de huidige drugswetgeving aangepast kan worden met de kennis die we van drugs hebben?

Daarnaast: welke kennis hebben we nodig om een drug te legaliseren of op een bepaalde manier te reguleren? En naderhand: hoe bepaal je of een bepaalde regulering succesvol is?

Zeg maar, hoe vul je de 'experimentele' sectie van de wetenschappelijke drugswetgeving aan. Stel dat er wordt ge-opperd "laten we kijken of een pasjes-systeem voor coffeeshops werkt om het aantal incidenten met touristen te verminderen" (zomaar een voorbeeld), hoe zet je dit als experiment in? Doe je dit dan landelijk, of zet je eerst een proef in bepaalde gemeenten op? hoe lang zou zo'n test moeten duren voordat je het succes hebt aangetoond. Stel dat het niet succesvol blijkt, ga je dan terug naar het vorige model, of probeer je maar iets nieuws uit?

[Caduceus Mercurius]

Hoe denk je dat de huidige drugswetgeving aangepast kan worden met de kennis die we van drugs hebben?

Allereerst zou er gekeken kunnen worden naar de lichamelijke en maatschappelijke risico's of schade die bepaalde drugs in het algemeen aan richten, zoals bijvoorbeeld professor Nutt heeft gedaan. Zijn voorstel was meritocratisch, met als gevolg dat hij ontslagen werd en zijn team zich genoodzaakt voelde ook op te stappen.

Uit de gegevens die het CAM verzamelde bleek dat het met de gevaren van de paddo wel meeviel en dat niet een verbod maar andere maatregelen gewenst zouden zijn (Klink, een anti-meritocraat, verwaarloosde dit advies). In smartshop-land circuleerden er destijds diverse voorstellen, zoals het idee om alle paddo-verkopers een door het VLOS opgestelde cursus te laten volgen, wederom een initiatief dat door meritocraten toegejuicht zou worden.

Legalisatie van drugs zou de hoeveelheid nieuwe en dus relatief onbekende drugs op de markt terugdringen (denk aan mephedrone, bath salt en andere troep). Laat het TNO of een andere instantie dus uitvoerig en onbevooroordeeld onderzoek doen naar de uitwerking van pure MDMA en op basis daarvan beslissen of het wel of niet gelegaliseerd dan wel gereguleerd moet worden (met in het achterhoofd het feit dat legalisatie in grote mate een einde zal maken aan de populariteit van alle nep-XTC ingrediënten, en zelfs het misbruik van alcohol en cocaïne wel eens terug zou kunnen dringen).

Ik denk dat ook organisaties als Unity over dit soort zaken geraadpleegd moeten worden, aangezien zij veel bekender zijn met de situatie in het uitgaansleven zelf.

Daarnaast: welke kennis hebben we nodig om een drug te legaliseren of op een bepaalde manier te reguleren? En naderhand: hoe bepaal je of een bepaalde regulering succesvol is?

Enkele jaren geleden zijn Portugal, Tsjechië en ik geloof Peru over gegaan op decriminalisatie, en dit bleken op basis van diverse maatstaven succesvolle experimenten te zijn geweest. Er zijn wat nieuwsberichten over verschenen. Wat harm reduction betreft bleek decriminalisatie uitstekend te werken. Dus om na een bepaalde periode de gevolgen te kunnen peilen, zouden afkick-klinieken gegevens kunnen verschaffen, evenals de politie, ziekenhuizen en zelfs scholen.

De legalisatie van alcohol is in die zin succesvol dat we geen drank-gerelateerde maffia meer hebben. En door middel van regulatie proberen we te voorkomen dat 14-jarigen zich klem zuipen. Maar de situatie rondom alcohol is nog niet perfect. Is ook lastig, gezien het verslavingspotentieel en ongecontroleerde gedrag tijdens de roes, en het feit dat veel kapitalisten van onze wekelijkse roes afhankelijk zijn (zeldzaam zijn de festivals waar niet overal Heiniken-standjes staan).

Zeg maar, hoe vul je de 'experimentele' sectie van de wetenschappelijke drugswetgeving aan. Stel dat er wordt geopperd "laten we kijken of een pasjes-systeem voor coffeeshops werkt om het aantal incidenten met toeristen te verminderen" (zomaar een voorbeeld), hoe zet je dit als experiment in? Doe je dit dan landelijk, of zet je eerst een proef in bepaalde gemeenten op? hoe lang zou zo'n test moeten duren voordat je het succes hebt aangetoond. Stel dat het niet succesvol blijkt, ga je dan terug naar het vorige model, of probeer je maar iets nieuws uit?

Als het aan mij lag zou zoiets niet zomaar landelijk ingevoerd worden. En ik heb over die grensoverlast al diverse goede voorstellen gehoord van coffeeshophouders zelf. Laten we die coffeeshophouders eerst eens gaan behandelen als normale ondernemers, en serieus luisteren naar hun voorstellen. Wat voor coffeeshops zouden wenselijk zijn aan de grens? Meerdere kleine shops, of één grote drive-through shop?

En nu we allemaal zo Europa doen, wordt het niet eens tijd om tijdens die peperdure vergaderingen met wat Duitse en Belgische politici om de tafel te gaan zitten en kijken of er van hun kant ook niet eens iets veranderd kan worden?

Met andere woorden: raadpleeg iedereen die bij kan dragen aan de totale hoeveelheid theoretische informatie (politiekorpsen, coffeeshophouders, gemeenteraadslieden en buitenlandse politici) en bepaal op basis daarvan wat de meest zinnige praktische koers zou zijn. Probeer dit enkele jaren uit en kom dan opnieuw bijeen aan de ronde tafel om de uitkomsten te evalueren. Stel op basis hiervan de koers bij en kijk dan nog eens hoe het verloopt.

^ Alle bovengenoemde voorstellen werken het beste als niet alleen het drugsbeleid meritocratisch is, maar ook de hele politieke infrastructuur eromheen.

[Caduceus Mercurius]

Ik heb zojuist een nieuwe video gemaakt, waarin ook een aantal van bovenstaande citaten verwerkt zitten. Muziek is uit 1978: Steve Hillage, vier instrumentale nummers van het album Green. Houd een gevulde bong bij de hand, voor het geval dat.

[dreamer]

Houd een gevulde bong bij de hand, voor het geval dat.

Is het meritocratisch om drugsgebruik aan te moedigen ofzo?

[Caduceus Mercurius]

zuurpruim!