En omdat er nog geen topic over was, bij deze een eerbetoon aan mijn allereerste psychedelische liefde, en nog steeds een van mijn meest geliefde middelen.
Toen ik nog maar een beginnend trippertje was, waren shrooms de enige psychedelica waar ik makkelijk aan kon komen... en hoe sneu eigenlijk dat het voor mensen die nu 18 worden niet meer zo vanzelfsprekend wordt, maar goed, wat was die tijd mooi. En onschuldig.
Na tig jaren experimenteren met allerhande synthetische verbindingen, research chemicals, en wat al niet voor vage shit (moet je eens bij je non-druggy vrienden aankomen dat je twee-cee-tee-twee hebt gebruikt ... of vijf-methoxy-dimethyltryptamine) kom ik toch tot de conclusie dat er niets gaat boven de klassiekers.
Lang leve paddestoelen. En ja, ik weiger ze consequent met een extra N te schrijven, want dat hebben ze niet verdiend.
Op weinig anders krijg ik van een 'langdurend' psychedelisch middel zulke mindfucks, zulke extreem tijds- en ruimte-vervormingen, zulke diepe inzichten, zulke momenten van totale helderheid en begrip, afgewisseld door minutenlang TOTAAL de weg kwijt zijn. Ik kan echt uren door een gang van 20 meter lopen waar geen eind aankomt... 100 meter diep de wc-pot in pissen en dan het volgende moment bijna bang zijn dat je in diezelfde pot verdwijnt. En de lachkicks... oh, de lachkicks. Op geen enkel middel lach ik me zo intens de tering als op paddestoelen. Hell yeah!
Overigens heb ik nooit echt veel verschil kunnen ontdekken tussen verschillende soorten... al dacht ik dat wel. En eigenlijk denk ik nog steeds dat ik andere ervaringen heb op kaalkopjes dan op bijv. cubensis, maar ik durf m'n hard er niet voor in het vuur te steken.
Al met al: lang leve paddestoelen!!
