Ik heb gisteren het eerste experiment gehouden. 240mg, oraal.
Weeral een empathogene upper die op zichzelf staat. Hetzelfde genre empathogeen effect gelijk MDMA. Die laatste is bij mij het ultieme waarheidsserum waarbij ik alles er in één klap wil uitgooien, want ik anders verzwijg, camoufleer. Een hoge therapeutische waarde dus.
Maar het mankeert wel alle upper-aspecten. Ik had zelfs geen zin om opgepept te gaan wandelen in de stad, maar thuis te chillen bij wat kaarslicht.
Inslapen is hier geen probleem zoals bij 4-FMP of M1, da's dan een enorm voordeel. Heb diep geslapen en zalig gedroomd.
Het heeft wel gemeen want ik tot hier toe enkel met MDMA mocht ervaren: een soort van knisperen, metalen klank in de hersenpan tijdens de piek, een metallige resonantie van mentale helderheid die de kop op steekt. Which is nice...
Grootste voordeel is dat je geen serotonine-dip zal ervaren. De volgende dag een beetje brak, maar zeker niet depressief of leeggezogen.
Soit, om een lang verhaal kort te maken: MDAI rockt!