8 replies to this topic

[Nos]

Hoi, hierbij mijn introductie.
Ik heet Nos en mijn interesses gaan voornamelijk uit naar activiteiten voor persoonlijke groei en of ontwikkeling (lekker quasi spiritueel doen ). Maar af en toe een feestje pakken vind ik natuurlijk ook leuk
Ik heb niet veel ervaring. Ik heb 1 keer ayahuasca gedaan bij de daime en dat was ook mijn eerste psychedelische ervaring. Daarna pas andere dingen probeerd zoals mdma,pep,coke en als het goed is heb ik nu 2cb in mijn la liggen.
Daarnaast heb ik een body suspension gedaan en een sensory deprevation tank geprobeerd. Allebei om een andere gemoedstoestand/ bewustzijn te creeren.

Mocht het niet opvallen, ik vind het best lastig om een introductie te schrijven..

Anyways, hoi allen.

[Immad]

Welkom! Hoe was de body suspension?

[Nos]

Thanks Immad,

 

Het is best moeilijk om het te beschrijven maar ik vond het best heftig en tegelijkertijd meevallen.

Ik heb een suicide suspension gedaan, dus vier haken in mijn bovenrug. Het was de eerste keer dat ik gepierced werd. De haken waren 3mm en het deed echt vies pijn. De eerste twee piercings waren allebei apart gezet maar de derde en vierde heb ik tegelijkertijd laten zetten. Het was daardoor snel voorbij maar vond het echt pijn doen..

Hierdoor werd ik zenuwachtig doordat ik wist dat er aan de piercings getrokken zou worden. Nadat de haken aan een touw en katrol vastzat, begonnen ze met trekken. Op het moment dat eraan getrokken werd, was de pijn anders. Je lichaam geeft een pijnsignaal af dat alles overstemt. Ik dacht gelijk dat de haken uit mijn rug zouden scheuren. Ik vergelijk het met watertrappellen bij schoolzwemmen (vroegâh) en het water in je mond en neus komt. Waardoor je, voor een milliseconde, het gevoel het te verdrinken maar anderzijds weet je dat het niet gebeurd.

Je kan zelf aangeven wanneer ze trekken en wanneer ze moeten stoppen. Als ze trokken, kreeg ik die pijnsignaal en angst. Beide verdwenen op een gegeven moment waarna ik aangaf dat er weer getrokken kon worden. Dit ging zo door totdat ik op mijn tenen stond.

In feite hing ik toen al. Ik maakte alleen met de puntjes van mijn tenen contact met de grond. Ik probeerde mijn benen op te tillen maar de psychologische grens was zo groot, dat het me niet lukte. De angst voor het uitscheuren en pijn hield me tegen. Hierdoor heb ik de handen van de piercer vastgehouden en toen mijn benen opgetrokken. Toch was het alsnog heel moeilijk om de handen van de piercer los te laten. Het idee dat je aan een afgrond hangt en dan moet loslaten. Niet wetend of het uit scheurt en of ik de volgende pijngrens wel aan kon.

Uiteindelijk is het me gelukt. Alles heeft in totaal ongeveer een uur geduurd. Het hangen was wel leuk maar de weg daarnaar toe, is mij waardevoller. Elke keer een nieuwe pijngrens en dat overwinnen.

Het was trouwens erg meditatief en rustgevend. Klinkt raar maar het is echt waar        

 

[Nos]

Trouwens, heb jij een body suspension gedaan?

[Elentherelien]

Wauw vet dat je 'n suspension heb gedaan, ik wil dat misschien ooit ook eens doen. Hoe zit het met de wonden? Heelt dat goed? Lange nazorg?

 

En welkom hier

[2_muffins]

welkom!

[Immad]

Trouwens, heb jij een body suspension gedaan?

Nee, maar ik vind het wel een fascinerend iets.

 

Zelf zou ik het niet doen vanwege de littekens en de angst om zenuwen te raken, maar het idee op zich heeft wel iets.

[Nos]

Wonden herstelt bij iedereen anders. Ik had vier haken en heb daardoor 8 littekens. Alleen 1 litteken heeft een verdikking gekregen en de anderen zijn niet erg opvallend.

Qua nazorg..hoefde ik niks te doen. De dag erna was het een beetje gevoelig en verder niks.

Volgens mij hoef je, je niet druk te maken om zenuwen te raken. Het gaat door je huid heen en verder raakt het niks. Tenminste als je het door professionele piercers laat doen

 

@Ellentherelien

Ik kan je een "persoonlijke" suspension aanraden. Je hebt "suscons" waar op 1 dag meerdere mensen hangen en nog meer mensen kijken. Met een persoonlijke suspension kan je zoveel tijd nemen als je wilt en er staan geen onbekende mensen om je heen.

 

Mochten jullie meer willen weten, let me know!  

[McHennemAn]

Een gedachte over suspension: Zou het kunnen dat door de noodzaak om van de situatie geen 'probleem' te maken maar het volledig te accepteren en te ervaren, het als meditatief ervaren wordt?

 

Oh ja, bijna in mijn enthausiasme vergeten: Welkom! Intressante introductie!